niedziela, 31 maja 2020

Powtórka przed egzaminem - dzień jedenasty


Powtórka przed egzaminem - dzień jedenasty

Saxon Genetive – Dopełniacz Saksoński

Odpowiada na pytanie KOGO? CZEGO? I używamy go, aby wyrazić przynależność ( jesteśmy właścicielami danej rzeczy).

W języku angielskim dopełniacz saksoński tworzymy w następujący sposób:

1.     poprzez dodanie apostrofu + s (‘s) do nazwy/imienia właściciela danej rzeczy np.:

This is Tom’s book. – To jest książka Tomka.

These are Ann’s toys. – To są zabawki Ani.

That is John’s umbrella. – To jest parasolka Jana.

2.     przez dodanie samego apostrofu ( ‘ ) jeśli imię lub nazwa właściciela danej rzeczy zakończone są na literę „-s” np.:

This is Chris’ car. – To jest samochód Krzyśka.

This is my parents’ new hous. – To jest nowy dom moich rodziców.

3.     poprzez konstrukcję z „of” (służy do opisu rzeczy) np.:

the end of the street – koniec ulicy

the roof of the house – dach domu

Aby powiedzieć, że dana rzecz należy do nas możemy też posłużyć się przymiotnikami dzierżawczymi (possessive adjectives) lub zaimkami dzierżawczymi (possessive pronouns).

Przymiotniki dzierżawcze odpowiadają na pytania: czyj? czyja? czyje? i stoją przed rzeczownikiem np.:

This is my pen. – To jest mój długopis.

These are her flowers. – To są jej kwiaty.

Formy przymiotników dzierżawczych należy pamiętać:

Personal pronoun / Zaimki osobowe

Possessive adjectives / przymiotniki dzierżawcze

I

 My (mój)

you

Your (twój)

He

His (jego)

She

Her (jej)

It

Its (tego – rodzaj nijaki)

We

Our (nasz)

You

Your (wasz)

they

Their (ich)

 

Zaimki dzierżawcze również odpowiadają na pytanie: czyj? czyja? czyje? i stoją zazwyczaj na końcu zdania np.:

This pen is mine. – Ten długopis jest mój.

These books are his. – The książki są jego.

 

Personal pronoun / Zaimki osobowe

Possessive pronouns / zaimki dzierżawcze

I

 Mine (mój)

you

Yours (twój)

He

His (jego)

She

Hers (jej)

It

Its (tego – rodzaj nijaki)

We

Ours (nasz)

You

Yours (wasz)

they

Theirs (ich)

 

 

 

 


czwartek, 28 maja 2020

Powtórka przed egzaminem - dzień dziesiąty

Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

Rzeczowniki policzalne – określają rzeczy, które można policzyć. Występują one w liczbie pojedynczej i mnogiej np.:

a boy – two boys                                                       a pen – two pens

an apple – two apples                                                a book – two books

Rzeczowniki niepoliczalne – określają rzeczy, których nie da się policzyć. Są to: nazwy produktów sypkich, płynów, uczucia, rzeczowniki abstrakcyjne. Rzeczowniki te występują tylko w jednej formie, np.:

some tea                                             some sugar

flour                                                   noise

Określenia ilości

A/AN – używamy z rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej w zdaniach twierdzących, pytających i przeczących, np.:

I have got a pen.

I haven’t got a pen.

Have you got a pen?

SOME – używany jest z rzeczownikami niepoliczalnymi oznacza „trochę”, z rzeczownikiem policzalnym w liczbie mnogiej – „kilka”. Występuje tylko w zdaniach twierdzących, prośbach i ofertach.

I have some bananas. – Mam kilka bananów.

Could you give me some tea? – Czy dasz mi trochę herbaty?

Would you like some coffee? – Czy chcesz trochę kawy?

ANY – również używany z rzeczownikami niepoliczalnymi ale występuje w zdaniach pytających (oznacza „jakies”) i przeczących (oznacza „żadnych”).

Have you got any milk? – Czy masz jakieś mleko?

I haven’t got any money. – Nie mam żadnych pieniędzy.

A LOT (OF)/LOTS (OF) – używany tylko w zdaniach twierdzących z rzeczownikami niepoliczalnymi oraz policzalnymi w liczbie mnogiej, oznacza „wiele, dużo”.

I have got lots of homework. – Mam dużo pracy domowej.

MANY – używamy z rzeczownikami policzalnymi w liczbie mnogiej w pytaniach i przeczeniach, oznacza „wiele”.

How many tomatoes do we have? – Ile pomidorów mamy?

MUCH – używamy z rzeczownikami niepoliczalnymi w liczbie mnogiej w pytaniach i przeczeniach, oznacza „wiele”.

How much sugar do you want in your tea? – Ile cukru chcesz do herbaty?

LITTLE – oznacza „mało”, używamy go z rzeczownikami niepoliczalnymi w zdaniach twierdzących.

My brother has got little knowledge of Russian. – Mój brat mało zna angielski.

A LITTLE – oznacza „trochę”, używamy go z rzeczownikami niepoliczalnymi w zdaniach twierdzących.

We have got a little time left. – Mamy jeszcze trochę czasu.

FEW – oznacza „niewiele”, używamy go z rzeczownikami policzalnymi w zdaniach twierdzących. Może być poprzedzone słowem very, które wzmacnia jego znaczenie.

There are (very) few people at the beach. – Jest (bardzo) niewielu ludzi na plaży.

A FEW – oznacza „kilka”, używamy go z rzeczownikami policzalnymi w zdaniach twierdzących.

I have got a few apples. – Mam kilka jabłek.


Powtórka przed egzaminem - dzień dziesiąty


poniedziałek, 25 maja 2020

Dzień Matki w Polsce, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Rosji



Powtórka przed egzaminem - dzień siódmy


Powtórka przed egzaminem - dzień siódmy

 Liczba mnoga w języku angielskim:                                                                                    6 zasad tworzenia z przykładami i wyjątkami

1. Kiedy dodajemy -s

W przypadku większości rzeczowników regularnych, przy tworzeniu liczby mnogiej, po prostu dodajemy literę “s” na końcu słowa.

Oto kilka podstawowych przykładów:

dog → dogs   pies → psy

car → cars  samochód → samochody

apple → apples  jabłko→ jabłka

Przedstawimy ci teraz poszczególne kategorie rzeczowników (i niestety związane z nimi wyjątki), a dzięki temu, że są pogrupowane, nauka stanie się jeszcze łatwiejsza.

Rzeczowniki zakończone na -th lub-ph

Jeśli rzeczownik kończy się głoską -th lub -ph, tworząc liczbę mnogą wystarczy dodać -s after, jak w przypadku regularnych rzeczowników.

mouth → mouths  usta → usta

photograph → photographs  fotografia → fotografie

Rzeczowniki zakończone na -o

Ogólna zasada w przypadku rzeczowników kończących się na samogłoskę -o jest prosta: dodajemy -s na końcu.

Oto kilka popularnych przykładów:

photo → photos  zdjęcie → zdjęcia

taco → tacos  taco → tacos

piano → pianos  pianino → pianina

Wyjątek: dodajemy -es zamiast –s

Wyjątek od tej reguły stanowią rzeczowniki kończące się na samogłoskę –o, do których na końcu dodajemy -es. Są to wyrazy do zapamiętania.

Oto kilka przykładów:

potato → potatoes  ziemniak → ziemniaki

tomato → tomatoes  pomidor →  pomidory

hero → heroes  bohater →  bohaterowie

cargo → cargoes  ładunek →  ładunki

Rzeczowniki zakończone na -f  lub -fe

Ogólna zasada jest taka, że do rzeczowników zakończonych na -f lub -fe, dodajemy –s na końcu wyrazu w liczbie mnogiej.

Na przykład:

roof → roofs

giraffe → giraffes

Wyjątek: dodajemy -ves

Wyjątek od tej reguły stanowią rzeczowniki kończące się na -f lub -fe, do których zamiast -s, należy wyrzucić -f lub -fe i dodać sylabę -ves.

Spójrz na przykład, który pomoże ci zapamiętać ten wyjątek:

leaf → leaves  liść → liście

knife → knives  nóż → noże

Rzeczowniki zakończone na -on

W przypadku większości rzeczowników zakończonych na -on, dodajemy -s na końcu wyrazu.

lemon → lemons  cytryna → cytryny

canyon → canyons  kanion → kaniony

salon → salons  salon → salony

Wyjątek: Zamiast –s dodajemy -a

Istnieje kilka rzeczowników, kończących się na -on, w których przy tworzeniu liczby mnogiej, końcówkę -on zastępujemy samogłoską -a.

criterion → criteria  kryterium → kryteria

phenomenon → phenomena  fenomen → fenomeny

2. Kiedy dodajemy -es

Niektóre rzeczowniki w liczbie mnogiej zawsze kończą się na -es.

Rzeczowniki zakończone na -s, -x, -z, -sh lub -ch

W przypadku rzeczowników, które kończą się na -s, -x, -z, -sh i -ch, wystarczy dodać -es na końcu wyrazu.

bus → buses  autobus → autobusy

box → boxes  pudełko → pudełka

buzz → buzzes  szum → szumy

wish → wishes  życzenie → życzenia

watch → watches  zegarek → zegarki

Rzeczowniki zakończone na-is

W przypadku tych rzeczowników nadal będziemy potrzebować końcówki -es, aby utworzyć liczbę mnogą, ale zamiast dodać ją do wyrazu, użyjemy jest zamiast pierwotnej końcówki -is.

axis → axes oś → osie

oasis → oases oaza → oazy

crisis → crises kryzys → kryzysy

3. Kiedy dodajemy -ies

Istnieje jeden typ rzeczowników, do których podczas tworzenia liczby mnogiej należy dodać końcówkę –ies. Zobaczysz jednak poniżej, że istnieje także istotny wyjątek do tej reguły.

Rzeczowniki zakończone na-y

W przypadku większości rzeczowników zakończonych na samogłoskę -y

ogólna zasada tworzenia liczby mnogiej polega na zamianie –y-ies.

fairy → fairies wróżka → wróżki

candy → candies  cukierek → cukierki

dummy → dummies  głuptasek → głuptaski

Wyjątek: Dodajemy tylko -s

Istnieje łatwy sposób na zapamiętanie, kiedy należy zastosować ten wyjątek. Wystarczy spojrzeć na literkę poprzedzającą końcówkę -y w liczbie pojedynczej.

Jeśli litera poprzedzająca końcówkę -y jest samogłoską to sprawa jest prosta, aby utworzyć liczbę mnogą wystarczy dodać -s na końcu wyrazu.

way → ways droga  drogi

monkey → monkeys małpa  małpy

toy → toys zabawka  zabawki

guy → guys facet  faceci

4. Kiedy dodajemy -i

Oto kolejna prosta zasada, która odnosi się wyłącznie do jednego typu rzeczowników.

Rzeczowniki zakończone na -us

W przypadku rzeczowników zakończonych na -us, aby utworzyć liczbę mnogą, należy zastąpić końcówkę -us sufiksem -i.

Oto kilka podstawowych przykładów:

fungus → fungi grzyb → grzyby

cactus → cacti kaktus → kaktusy

stimulus → stimuli  bodziec → bodźce

5. Kiedy nic się nie zmienia?

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, istnieje kilka typów rzeczowników, w których nie wyróżniamy odmiennej formy liczby pojedynczej i mnogiej.

Rzeczowniki, które brzmią tak samo w liczbie pojedynczej i mnogiej

W końcu jakieś ułatwienie! W języku angielskim istnieją słowa, których liczba pojedyncza i mnoga są dokładnie takie same. Poniżej możesz znaleźć kilka popularnych przykładów, a twojej uwadze zapewne nie umknie, że w większości związane są z biologią i światem zwierzęcym.

Sheep - owce

deer - jelenie

fish - ryby

species - gatunki

Rzeczowniki angielskie, które nie posiadają liczby pojedynczej

W języku angielskim istnieje kilka rzeczowników, które występują wyłącznie w liczbie mnogiej. W większości przypadków będą to rzeczy, które występują w parze, pamiętaj jednak, by nie skupiać się za bardzo na tej zasadzie, ponieważ nie wszystkie przedmioty występujące w parze, będą się do niej odnosić. Poniżej zobaczysz, że najczęściej będzie to słownictwo związane z garderobą takie jak:

shorts - szorty

pants  (trousers) - spodnie

jeans - dżinsy

scissors - nożyczki

Rzeczowniki angielskie, które nie posiadają liczby mnogiej

Ten typ rzeczowników określany jest mianem mass nouns, lub rzeczowniki niepoliczalne. Nie posiadają one gramatycznej formy liczby mnogiej. Najczęściej są to rzeczowniki zbiorowe lub pojęcia abstrakcyjne jak na przykład:

livestock - żywy inwentarz

news - wiadomości

slang - slang

bravery - odwaga

love  - miłość

money - pieniądze

6. Kiedy należy zapamiętać formy nieregularne?

Istnieją również rzeczowniki nieregularne, które łamią wszystkie omówione do tej pory zasady tworzenia angielskiej liczby mnogiej.

Spójrz na tych kilka przykładów:

child → children (nie “childs”)    dziecko → dzieci

mouse → mice (nie “mouses”)   mysz → myszy

man → men (nie “mans”)  mężczyzna → mężczyźni

woman → women (nie “womans”)  kobieta → kobiety

die → dice (nie “dies”)  kość → kości

 

 


środa, 20 maja 2020

Powtórka przed egzaminem - dzień czwarty


Powtórka przed egzaminem - dzień czwarty

TRYB ROZKAZUJĄCY

Tryb rozkazujący służy formułowaniu poleceń oraz rozkazów. Uchodzi on w języku angielskim za znacznie bardziej nieuprzejmy niż w polszczyźnie, a większość próśb, poleceń i rozkazów wypowiadana jest po angielsku mniej bezpośrednio. W drugiej osobie liczby pojedynczej lub mnogiej tworzy się tryb rozkazujący przez użycie czasownika w jego podstawowej formie bez żadnego zaimka osobowego:

(1) Stop disturbing me!
Przestań (przestańcie) mi przeszkadzać!
(2) Wash the dishes and do your homework.
Pozmywaj (pozmywajcie) naczynia i odrób (odróbcie) lekcje.

Zakazy i polecenia z negacją (typu 'nie rób/ róbcie ...') formułuje się przez dodanie słów "do not" (skracanych często do formy "don't") przed danym czasownikiem:

(3) Don't enter the room in these muddy shoes of yours!
Nie wchodź (nie wchodźcie) do pokoju w tych swoich ubłoconych butach!
(4) Do not forget to do the shopping.
Nie zapomnij (nie zapomnijcie) zrobić zakupów.

W odniesieniu do pozostałych osób tryb warunkowy tworzy się przez użycie wyrazu "let" w połączeniu z odpowiednim zaimkiem w przypadku dopełnieniowym "'me", "him", "them" itd.) lub rzeczownikiem, np.:

(5) Let Alice come here.
Niech Alice tu przyjdzie.
(6) Let them clear up the mess.
Niech oni posprzątają.

Formę przeczącą, podobnie jak w przypadku drugiej osoby, tworzymy przez dodanie słów "do not" "'don't"):

(7) Don't let them stay too long at the party.
Niech oni nie zostaną na przyjęciu zbyt długo.

Słówko "let" jest również odpowiednikiem polskiego 'pozwalać'. Dlatego konstrukcja zastosowana w powyższych zdania może mieć w niektórych kontekstach nieco odmienne znaczenie:

(8) Don't let Alice watch such terrible films. She's going to have nightmares.
Nie pozwól Alice oglądać takich przerażających filmów. Będą jej się śniły koszmary.

W przypadku pierwszej osoby liczby mnogiej omawiana struktura z "let" służy do wyrażania propozycji:

(9) Let us go out! It's Friday night after all!
Wyjdźmy z domu! To w końcu piątkowy wieczór!

Ściągnięta forma słów "let us" to "let's":

(10) Don't let's go to the cinema. I'd rather stay at home and study.
Nie idźmy do kina. Wolę zostać w domu i pouczyć się.

Warto zwrócić uwagę, że zdania z konstrukcją "let us" są negowane w dwojaki sposób: za pomocą słów "do not"/\"don't" (tak jak w przykładzie (10)) lub przez wstawienie wyrazu "not" po omawianej konstrukcji.

(11) Let us/let's not go to the cinema. I'd rather stay at home and study.
Nie idźmy do kina. Wolę zostać w domu i pouczyć się.

Zdania takie jak w przykładzie (10) są odbierane jako dosyć nieformalne.

Warto również obejrzeć filmik wyjaśniający tryb rozkazujący. Oto link:

https://www.youtube.com/watch?v=KK3PReH5Qa8


Dwa najważniejsze czasowniki - język niemiecki


niedziela, 17 maja 2020

Powtórka przed egzaminem - dzień trzeci


Powtórka przed egzaminem - dzień trzeci

CZASOWNIKI NIEREGULARNE

Trzeba się ich po prostu nauczyć na pamięć przez powtarzanie, robienie zadań i powtarzanie.

Lista czasowników nieregularnych wraz z wymową, odmianą i przykładami użycia:

https://www.ang.pl/gramatyka/czasowniki-verbs/czasowniki-nieregularne


Powtórka przed egzaminem - dzień drugi


Powtórka przed egzaminem - dzień drugi

CZASOWNIKI REGULARNE

W angielskim istnieją 2 rodzaje czasowników – regularne i nieregularne. Znajomość poprawnej odmiany czasowników jest bardzo ważna w każdej komunikacji w języku angielskim, gdyż pomaga w poprawny sposób używać czasów przeszłych.

Czasowniki regularne

Czas przeszły od czasowników regularnych tworzymy poprzez dodanie -ed na końcu czasownika teraźniejszego.

        • watch – watched
        • look – looked

Są pewne reguły, które trzeba znać:
Kiedy czasownik już w podstawowej formie kończy się na e, to dodajemy tylko
d

      • admire – admired
      • love – loved
      • hate – hated

Kiedy czasownik kończy się na y, ale poprzedzająca do litera jest samogłoską, to y wtedy zostaje

  • play – played
  • enjoy – enjoyed

Kiedy poprzedzająca y litera to spółgłoska to zamieniamy y na i

  • cry – cried
  • try – tried

Ostatnia zasada dotyczy krótkich czasowników zakończonych spółgłoską i poprzedzonych samogłoską. Ich ostatnia litera się podwaja.

  • nod – nodded
  • tap – tapped
         

Powtórka przed egzaminem - dzień pierwszy

Język rosyjski: ważne wyrażenia

Powtórka przed egzaminem - dzień pierwszy

 Język angielski: czasowniki posiłkowe