Powtórka przed egzaminem - dzień dwudziesty

Powtórka przed egzaminem - dzień dziewiętnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień dwudziesty

Powtórka przed egzaminem - dzień dziewiętnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień osiemnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień osiemnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień siedemnasty

więcej informacji znajdziesz na stronie: 

https://blog.fiszki.pl/darmowe-materialy/przedimki-angielski-a-an-the-zasady/

Powtórka przed egzaminem - dzień siedemnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień szesnasty

Więcej informacji znajdziesz na stronie: https://www.gettinenglish.com/infinitive-gerund/

Powtórka przed egzaminem - dzień szesnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień piętnasty

Liczebniki główne

Liczebnik główny jest to liczba całkowita (np. 1,2,3).

1 – one                   11 – eleven                     30 - thirty

2 – two                  12 – twelve                     40 - forty

3 – three               13 – thirteen                   50 - fifty

4 – four                 14 – fourteen                  60 - sixty

5 – five                  15 – fifteen                     70 - seventy

6 – six                   16 – sixteen                     80 - eighty

7 – seven               17 – seventeen                90 - ninety

8 – eight                18 – eighteen                 100 – a hundred

9 – nine                 19 – nineteen                 1000 – a thousand

10 – ten                 20 – twenty                   1000 000 – a milion

 

A teraz spójrzcie jak tworzy się liczebniki główne np. 36, 75.

Wybieramy sobie np. 20 i 4 i zapisujemy takie liczby przez myślnik, czyli będzie to: twenty-four. Poniżej jeszcze dwa przykłady:

75 – seventy-five

36 – thirty-six

Liczebniki porządkowe

Jak tworzymy liczebniki porządkowe?

Tworzymy je dodając „–th”  do liczebników głównych (czyli zwykłych cyfr: one, two, three…).

Jeżeli chcemy zapisać liczebnik porządkowy za pomocą numeru, dodajemy do niego końcówkę „–^th”. Wyjątkiem są liczebniki nieregularne.

szósty – the sixth,

dziesiąty – the tenth

dwudziesty piąty – the twenty-fifth

Zapamiętaj!

è Liczebniki porządkowe dla pierwszych trzech liczb (pierwszy, drugi, trzeci) są  nieregularne, zamiast końcówki -th dodajemy -st, -nd i -rd. 

first – pierwszy

second – drugi

third - trzeci

è W liczebnikach porządkowych pochodzących od dziesiątek zmieniamy końcówkę „-y” (twenty, thirty) na „-ie” +” th”.

dwudziesty – twentieth

trzydziesty - thirtieth

è Wstawiamy także myślnik między członami dziesiątek i jedności.

21st, twenty–first – dwudziesty pierwszy

34th, thirty-fourth – trzydziesty czwarty

è W liczebnikach składających się z więcej niż jednego członu (np. twenty-three, forty-four),  dodajemy końcówkę „-th” do ostatniego członu.

Powtórka przed egzaminem - dzień piętnasty

Powtórka przed egzaminem - dzień czternasty

Object pronouns

Są to formy zaimków opowiadające na pytania: kogo? czego? komu? czemu? z kim? z czym? o kim? o czym?

Dlaczego w funkcji dopełniacza? Bo uzupełniają czasownik w zdaniu np.:

He     gave   me     a ring.

↓        ↓        ↓        ↓

S        V       O1     O2

S – subject / podmiot

V – verb / orzeczenie

O1 – object 1 / dopełnienie

O2 – object 2 / dopełnienie      

 

Personal pronoun / Zaimki osobowe	Object pronoun / zaimki w funkcji dopełnienia
I	Me (mnie, mi, mną)
you	Your (ciebie, tobą)
He	Him (jego, go, jemu, nim)
She	Her (jej, ją, jej)
It	It (tego, temu, tym – rodzaj nijaki)
We	us (nam, nami, nas)
You	You (wam, wami, was)
they	Them (ich, nich, im, nimi)

 

Oto kilka przykładów:

Did you see him?                      Widziałeś go?

Help her!                                  Pomóż jej!

I think Mike likes me.               Myślę, że Mike mnie lubi.

Come with us.                          Chodź z nami.

Wait for them.                          Zaczekaj na nich.

 

Impresonal pronouns

Zaimki bezosobowe – you, one, they, oraz we w funkcji podmiotu służą do tworzenia konstrukcji bezosobowych. Zaimki bezosobowe wyrażają coś, co dotyczy ogółu np.:

·       You mustn’t go in there. (Nie wolno tam wchodzić).

·       You can’t park here. (Nie wolno tu prakować).

·       You shouldn’t park here. (Nie należy tu parkować).

·       One can earn a lot of money in this company. (W tej firmie można zarobić dużo pieniędzy).

 

Zaimek they, w funkcji podmiotu tłumaczy się na język polski w zależności od zastosowanego w zdaniu czasownika, np.: uważa się (believe), mówi się (say).

·       They believe the rare of unemployment will soon go down. (Uważa się, że wkrótce obniży się bezrobocie).

·       They say it’s going to be long, hot summer. (Mówi się, że wkrótce będzie długie i gorące lato).

 

 

Powtórka przed egzaminem - dzień czternasty

Powtórka przed egzaminem - dzień trzynasty

Powtórka przed egzaminem - dzień trzynasty

Powtórka przed egzaminem - dzień dwunasty

SPÓJNIKI

Spójników używamy, aby połączyć dwa zdania w jedno.

 

AND – i, a

è I’ll make dinner and you do your homework.-Ja zrobię obiad, a ty odrobisz pracę domową.

è She came back home and took a shower.-Wróciła do domu i wzięła prysznic.

OR –albo, lub

è Go away or I’ll call the police.- Odejdź albo zadzwonię na policję.

UNLEES – jeżeli nie/gdyby nie/chyba, że

(„Unless” = „if...not” używamy w zdaniach warunkowych).

è Po „unless” następują czasy:

- teraźniejszy

- przeszły prosty

- przeszły Past Perfect

(nigdy tryb przypuszczający ani czas przyszły!)

è Po „unless” nie występuje przeczenie!

 przeczenie jest już zawarte w ‘unless’

è Pamiętajcie, że kolejność w zdaniach składowych z „unless” nie ma znaczenia.

I okres warunkowy: unless + czas teraźniejszy

è You'll be sick unless you stop eating. – Będziesz chory jeśli nie przestaniesz jeść.

è You won’t go out, unless you do the homework.- Nie wyjdziesz, 

dopóki nie odrobisz pracy domowej.

II okres warunkowy: unless + czas przeszły

è Unless he was very ill, he would be at work. – Gdyby nie był bardzo chory to mógłby być w pracy.

III okres warunkowy: unless + czas Past Perfect

è     I wouldn't have phoned him unless you'd suggested it. – Nie zadzwoniłbym do niego gdybyś mi tego nie zasugerował.

WHILE – podczas gdy/kiedy

(nie występuje po nim czas przyszły, najczęściej łączy się z Past Continuous)

è While she was sleeping, they robbed her house.- Kiedy spała, obrabowali jej dom.

BEFORE – przed, zanim

(czas przeszły Past Simple w połączeniu z czasem zaprzeszłym Past Perfect)

è Before I went to school, I had eaten cereal. - Zanim pojechałam do szkoły, zjadłam płatki śniadaniowe.
BECAUSE – bo, ponieważ

è Nina is very sad because she didn’t win the prize.- Nina jest smutna, ponieważ nie wygrała nagrody.

SO – więc

è I had a terrible toothache so I didn’t go to the cinema.- Okropnie bolał mnie ząb więc nie poszłam do kina.

IF – jeśli, jeżeli

(zazwyczaj wprowadza tryby warunkowe,

nie występuje po nim czas przyszły)

è You won’t go out, if you don’t clean up your room.- Nie wyjdziesz, jeśli nie posprzątasz swojego pokoju.

Powtórka przed egzaminem - dzień dwunasty

Międzynarodowy Dzień Dziecka